Beni meteliksiz yapan büyük temel sorunlardan birinin farkına varınca bu konuda sizinle biraz tartışmak,fikir alışverişi yapmak istedim saygı değer forum üyeleri.Ben istememe rağmen bazı konularda,bazı alanlarda bencil olmak istiyorum fakat kimseyle bir şey paylaşmama,kimseye iyilik yapmama anlamında değil.
Misal para kazanma konusunda ufak bir hedef belirliyorum.Tam böyle 2 dakika uğraşıyorum sonra bu şekilde yapıp başarılı olursam şöyle yaparım böyle yaparım diye hayal kurarken sürekli çoğul hayaller kuruyorum.Bir spor araba ile taş gibi bir kızla gezme hayali oluşturmak yerine bir minibüs ve 5-10 arkadaş ve bir kız arkadaş ile gezme,tozma hayalleri canlanıyor.Şuan ki trilyonerler gibi boğazda viski içerken kendimi hayal etmek istiyorum ama içim bunu istemiyor daha doğrusu sanki çok polyannaya bağlıyor gibi hissediyorum.
Bu bazen eş,dost,akrabalarla sınırlı oluyor bazen kötü niyet içermeyen sadece mutlu olmaya ve kimseye zararı olmadan yaşayan insanlarla beraber oluyor.Fakat sonra bir bakıyorsunuz ki o hayalinizde canlandırdığınız insanlar yok denecek kadar az.Arkadaşı,tanıdığı geçtim insan bazen akrabalarından beklemediği şeyleri duyuyor,tanık oluyor.
Artık gelecek ile ilgili plan yaparken sadece en yakınlarımı düşünerekten azmedip bir şeyler yapmak istiyorum ama hiç bir alanda bunu gerçekleştiremedim.Sebep olarak parayı koyduğum hiç bir alandan keyif almamaya başladım.Hobi olarak yazılımla uğraşırdım bir takım sorunlar yaşadım bu sorunlardan sonra her şeyi para için yapmaya çalıştım ama hiçbir şey yapamadım.
3-4 saat kesintisiz yazılımla uğraşır sonra bir 10 dakika mola verir tekrar uğraşırdım ne zaman bu yazılım alanından çok para kazanıp bir nebze olsun rahat bir hayat yaşayacağım dedim.O günden beri ufak tefek 1-2 iş yaptım 5-10 sigara parası kazanabildim sonrasında verdiğim emeğin,harcadığım biyolojik ve akıl sağlığımın yanında ek olarak kazandığım parayla aldığım sigaradan gördüm ki ben bu tarz ufak işler yaptıkça kendime daha çok zarar veriyorum.İşte bu yüzden şuanda gün içerisinde sadece klasik milletimizden her insan gibi bir kerede nasıl çok kazanırım mantığı başladı beynimin içerisinde.Eve yük olmaması açısından gün içerisinde sadece bilgisayar başındayım bir de 3-4 lira sigara masrafım var.
Bir de bu konuda bilinçsizce eleştirenler oldu mu nedenini lak diye söyleyesim geliyor da kendimi frenleyip tutuyorum.(Bunu bazen ailemde yapıyor odadan çıkmıyorsun şöyle yapmıyorsun diye) dışarı çıkmıyorum ki gereksiz harcama yapmayayım yoksa gezip tozmaktan harcamaktan kolay bir şey yok gündelik hayatta mesele harcamamak diye düşünüyorum.Elimden gelse sigarada içmeyeceğim zaten kötü bir olay sonrasında başladım.Bir takım insanlar hayatımın içine etti veya ben onlara yüz verdim ben kendi hayatımın içine ettim.Bazen bu yüzden o topluca mutluluk isteyen yapım içimde vahşi bir canavar oluyor.
Psikologa gittik sende hafif bir dikkat dağınıklı var dedi.İlk gittiğimde baya felsefe tabanlı sorgulamalı konuşmuştum bir erkek doktora direk antidepresan yazacaktı istemedim.Hâlen antideprasana karşıyımda şu ritalin vb. türevlerine doktor da onay verirse başlamayı düşünüyorum.
Bu arada yanlış anlaşılmasın hiç bir şeyi kendimi acındırmak veya küçük düşürmek amacıyla yazmıyorum.Herkesin sahip olduğu bir hayat çizgisi ve buna bağlı olarak yaşadığı bir hayat var.Biz açta değiliz açıkta değiliz çok şükür fakat artık kendim de bir şeyler yapıp hem aileme hem kendime yardımcı olup bu konuda bir yol almaya,bir düzen oturtmaya çalışıyorum ama nafile.
Küçük işleri bırakmamın diğer bir nedeni de küçük miktarların artık bir fayda sağlamayacağını ancak xxxxxx TL gibi bir rakamda bir para elimde biriktirebilirsem ailemede kendime de rahat bir düzen oturtabileceğimi anlayınca küçük işlere olan motivasyonumda azalıyor.
Bu arada tıp alanında en çok hata yapabilecek veya eksik tanı konulabilecek alanın psikoloji ve ruh sağlığı olduğunu düşünüyorum.Biyolojik olarak bir sıkıntı olduğunda doktor bir röntgen çeker sorunu çözer, fakat söz konusu olan psikoloji ise doktorun düşünceleri hastanın söyleyecekleriyle sınırlı kalıyor.Bana hiç bir doktor ilaç vermediği sürece aklımdaki yaşadığım ve hiç bir zaman anlatmayıp anlatamayacağım şeyleri anlattıramazken o doktorun beni anlamasını beklemeyi doktora saygısızlık olarak görüyorum.
Kendim hakkımda tespitlerim;
Ani duygusal değişimleri,
Kararsızlık,
Odaklanamama,
Çabuk fikir değiştirme,
Aşırı hayal kurma,
vb. diye gider.
Okuduğunuz için teşekkürler.
Misal para kazanma konusunda ufak bir hedef belirliyorum.Tam böyle 2 dakika uğraşıyorum sonra bu şekilde yapıp başarılı olursam şöyle yaparım böyle yaparım diye hayal kurarken sürekli çoğul hayaller kuruyorum.Bir spor araba ile taş gibi bir kızla gezme hayali oluşturmak yerine bir minibüs ve 5-10 arkadaş ve bir kız arkadaş ile gezme,tozma hayalleri canlanıyor.Şuan ki trilyonerler gibi boğazda viski içerken kendimi hayal etmek istiyorum ama içim bunu istemiyor daha doğrusu sanki çok polyannaya bağlıyor gibi hissediyorum.
Bu bazen eş,dost,akrabalarla sınırlı oluyor bazen kötü niyet içermeyen sadece mutlu olmaya ve kimseye zararı olmadan yaşayan insanlarla beraber oluyor.Fakat sonra bir bakıyorsunuz ki o hayalinizde canlandırdığınız insanlar yok denecek kadar az.Arkadaşı,tanıdığı geçtim insan bazen akrabalarından beklemediği şeyleri duyuyor,tanık oluyor.
Artık gelecek ile ilgili plan yaparken sadece en yakınlarımı düşünerekten azmedip bir şeyler yapmak istiyorum ama hiç bir alanda bunu gerçekleştiremedim.Sebep olarak parayı koyduğum hiç bir alandan keyif almamaya başladım.Hobi olarak yazılımla uğraşırdım bir takım sorunlar yaşadım bu sorunlardan sonra her şeyi para için yapmaya çalıştım ama hiçbir şey yapamadım.
3-4 saat kesintisiz yazılımla uğraşır sonra bir 10 dakika mola verir tekrar uğraşırdım ne zaman bu yazılım alanından çok para kazanıp bir nebze olsun rahat bir hayat yaşayacağım dedim.O günden beri ufak tefek 1-2 iş yaptım 5-10 sigara parası kazanabildim sonrasında verdiğim emeğin,harcadığım biyolojik ve akıl sağlığımın yanında ek olarak kazandığım parayla aldığım sigaradan gördüm ki ben bu tarz ufak işler yaptıkça kendime daha çok zarar veriyorum.İşte bu yüzden şuanda gün içerisinde sadece klasik milletimizden her insan gibi bir kerede nasıl çok kazanırım mantığı başladı beynimin içerisinde.Eve yük olmaması açısından gün içerisinde sadece bilgisayar başındayım bir de 3-4 lira sigara masrafım var.
Bir de bu konuda bilinçsizce eleştirenler oldu mu nedenini lak diye söyleyesim geliyor da kendimi frenleyip tutuyorum.(Bunu bazen ailemde yapıyor odadan çıkmıyorsun şöyle yapmıyorsun diye) dışarı çıkmıyorum ki gereksiz harcama yapmayayım yoksa gezip tozmaktan harcamaktan kolay bir şey yok gündelik hayatta mesele harcamamak diye düşünüyorum.Elimden gelse sigarada içmeyeceğim zaten kötü bir olay sonrasında başladım.Bir takım insanlar hayatımın içine etti veya ben onlara yüz verdim ben kendi hayatımın içine ettim.Bazen bu yüzden o topluca mutluluk isteyen yapım içimde vahşi bir canavar oluyor.
Psikologa gittik sende hafif bir dikkat dağınıklı var dedi.İlk gittiğimde baya felsefe tabanlı sorgulamalı konuşmuştum bir erkek doktora direk antidepresan yazacaktı istemedim.Hâlen antideprasana karşıyımda şu ritalin vb. türevlerine doktor da onay verirse başlamayı düşünüyorum.
Bu arada yanlış anlaşılmasın hiç bir şeyi kendimi acındırmak veya küçük düşürmek amacıyla yazmıyorum.Herkesin sahip olduğu bir hayat çizgisi ve buna bağlı olarak yaşadığı bir hayat var.Biz açta değiliz açıkta değiliz çok şükür fakat artık kendim de bir şeyler yapıp hem aileme hem kendime yardımcı olup bu konuda bir yol almaya,bir düzen oturtmaya çalışıyorum ama nafile.
Küçük işleri bırakmamın diğer bir nedeni de küçük miktarların artık bir fayda sağlamayacağını ancak xxxxxx TL gibi bir rakamda bir para elimde biriktirebilirsem ailemede kendime de rahat bir düzen oturtabileceğimi anlayınca küçük işlere olan motivasyonumda azalıyor.
Bu arada tıp alanında en çok hata yapabilecek veya eksik tanı konulabilecek alanın psikoloji ve ruh sağlığı olduğunu düşünüyorum.Biyolojik olarak bir sıkıntı olduğunda doktor bir röntgen çeker sorunu çözer, fakat söz konusu olan psikoloji ise doktorun düşünceleri hastanın söyleyecekleriyle sınırlı kalıyor.Bana hiç bir doktor ilaç vermediği sürece aklımdaki yaşadığım ve hiç bir zaman anlatmayıp anlatamayacağım şeyleri anlattıramazken o doktorun beni anlamasını beklemeyi doktora saygısızlık olarak görüyorum.
Kendim hakkımda tespitlerim;
Ani duygusal değişimleri,
Kararsızlık,
Odaklanamama,
Çabuk fikir değiştirme,
Aşırı hayal kurma,
vb. diye gider.
Okuduğunuz için teşekkürler.
Baktın yine olmuyor yanlış anlama ama ekmeğini bilgisayarda değil dışarda aramaya başla, başarılar
. yapacak bir şey yok yani. anı yaşamak çok önemli. 
