Aynısını bende yaşadım kardeşim tıpkı senin gibi. Her günü sayardım resmen öyle birgünde ayrılmak istediki tam tamına 2yıl 2ay 2gün olmuştu Ayrılmadan 2 hafta önce kendinden soğutmaya çalışmalar, iki üç kelime konuşup veya mesaj atıp uyuyacağım demeler başladı birkaç gün bu tavırları yapınca anladım ama insan en sevdiğine konduramıyor böyle birşeyi. Neredeyse 2buçuk yıl sevdim ayrılalı 3 yıl oldu 3 yıldır da acısını çekiyorum. Sende benim gibi fazla arkadaşı olmayan biriysen İlk başlarda doğum gününde,bayramlarda,yılbaşında v.b özel günlerde insana o kadar koyar ki... bu yılbaşında önceki yaşadığım hatırlar öyle bir vurdu ki ciğerime biraz daha devam etse kalkıp hastaneye gidecektim. Ailemle aynı evde yaşadığım için malesef ailem de söylemesede farkında durumun. Doğum gününde ulaşmaya çalıştım telefonunu değiştirmiş, facesini engellemişti yeni face açtım mesaj attım konuşmak bile istemedi, tersledi, hakaret üstüne hakeret etti benim hergün ah çektiğim anılarımıza lanet etti insana o kadar koyuyor ki hüngür hüngür ağladım, kaktım 10 saatlik yola okuduğu üniversiteye gittim resmen 1 saat 36 dakika dil dökmüşüm ama her cümleme hayır, olmaz, bitti diye cevap verdi en son olarak ilk yıldönümümüzde aldığım yüzükleri verdim, fotoğraflarını gösterdim aldı yırttı fotoları yüzükleride bana verdi o gece gittim bizim ordaki bir derenin orda baya bi içtim yüzükleri aldım dereye attım şimdilerde 3 yıl oluyor ama ilk gözümü açtığımda onun adı ve hayaliyle uyanıyorum. Eğer ciddi düşünerek ve uzun süre sevdiysen bu tecrübeler yılların gittiği ve ortada kaldığın için insana yıllar süren hayattan soğuma hissi ve kimseye güvenmeme, herkesden iğrenme hisleri katıyor.