İntihar en büyük aptallıktır demekle birlikte burada bir çok arkadaş malesef toplumsal ve kişisel psikolojiden anlamıyor sizin için ufak acılar kimine büyük yangındır.
Kiminin ufak hedefleri nasıl ona dağ ise size yerin dibidir. O yüzden her şey hakkında çok konuşmak dolu konuşmak değil.
İnsan ürettiği sürece yaşar, tükettiği sürece ölür. Bi yerde çıkmaza girersende orada bitersin.
Sorgular durur anlam bulamazsın(sosyal, ekonomik, felsefe, aşk, meşk her neyse)
Keşke üretebilseydi ben bu Dünyaya bi amaç için geldim aşk bunun yanında ucuz kaçıyor gündelik hayat rutininde acılar yanında sıfır ama kendisi tüketmeyi en basit aşktan kendini tüketmeyi seçmiş.
''Üretmeyen insan mutsuzdur''
Ben fotoğraflara bakınca az çok nasıl bi insan olduğunu nasıl büyüyüp hayatta en büyük hedefininde ne olabileceğini kestirdim.
Bulunduğu hayatın onu nasıl bi bunalıma sokabileceğini. Bu ülkemizin ve dünyanın büyük bi sorunu malesef.
Bu demek değildir ki derdi olmayanda intihar etmiyor Odtü makina mezunu bi abi vardı 35 yaşında geçen senelerde oda ucuz ölümü seçti. Ucuz diyorum ki bu kendine vereceğin en kalitesiz ölümdür malesef.
Kimi hedefine ulaşınca kimi ulaşamayınca o yüzden
https://www.youtube.com/watch?v=hluVrTixQwI
üretmenin önemi :
Üretmek yapmaktır bir bakıma, etkin olmak, atak durmak, kâinattaki her canlı gibi hareket halinde olmaktır.
Üretmek, başkasına zarar verir diye yoldaki taşları kenara almaktır mesela. Bir şey beklemeden insanlar için, insanlık için üretmek.
OL'manın yolu üretmekten geçer. Bunun için yanmak ve pişmek gerekir.
Düşünmek, araştırmak ve erişmenin yolu da üretmektir.
Kimi zaman bir fabrikanın tozlu tezgâhında işlenen bir metal, kimi zaman gecenin karanlığında çekilen vird,
bazen de sonsuz kucaklayıcılığı ile evreni düşünmek, yeni çıkarımlar yapmak, şükretmektir tüm hücrelerimizle.
Üretmek; sesler arasındaki ahengi, melodiyi ve musikiyi oluştururken üretmemek, sesler arasındaki ahenksizlik misali kuru bir gürültüye neden olur.
Sürekli ve sistemli bir üretim anlayışında insan; kapının önündeki araba, binanın içindeki asansör, odanın içindeki elektronik kumandalar ve renkli ekranlar arasında sıkışıp kalmaz.
Bedenin ve zihnin üretimleri kişiyi hantallıktan, rutinden, endişe, korku ve panikten kurtarır.